Nieuws
Veel misverstanden over water op baan
Beste leden van IJsclub Radboud,
in de afgelopen maand is er het nodige te doen geweest, met name op de sociale media, waarom IJsclub Radboud toch niet de baan onder water zet.
Hoewel in vorige seizoenen ook het water pas op de baan wordt gespoten, als de vorst in aantocht was, lijkt het telkens weer voor meerdere mensen waaronder mogelijk ook leden, aanleiding om hun beklag hierover te doen.
Het bestuur houdt de weersvooruitzichten scherp in de gaten en zodra enige 'vasthoudende' vorst in aantocht lijkt te zijn, staat de baan in één dag onder water. We hebben nog nooit ijs 'gemist' .
Goed moet worden begrepen, dat onze accommodatie wel anders is dan een standaard ijsclub, want we hebben hier ook de inline skate baan liggen.
Bij het onder water zetten van de gehele oppervlakte blijkt telkens weer dat een enorme laag slip / bagger op de asfalt baan achter blijft, wat veel werk is om te verwijderen.
Natuurlijk doen we het graag na een winter waarbij is kunnen worden geschaatst op de baan.
Maar als er geen vorst in aantocht is zetten we geen water op de baan om alleen als waterplas te moeten aanschouwen!
Het bestuur rekent op jullie begrip.
Voortgang rond vervanging kantine
In de afgelopen weken hebben de besturen van IJsclub Radboud en Radboud Inline Skating niet stil gezeten.
Inmiddels is het zover, dat de leden formeel toestemming hebben gegeven de 'oude' kantine te vervangen door de 'tijdelijke' kantine van voetbalvereniging VVW uit Wervershoof.
Voor de financiering hebben de beide verenigingen elk een gift van € 5000,-- gekregen van de Rabo bank en ook de gemeente Medemblik staat positief in het financieel ondersteunen van dit plan.
Meerdere organisaties zijn aangeschreven om een financiële ondersteuning, wat ook heeft geleid tot resultaat!
Enkele ondernemers hebben zich voor een deel van de kosten garant gesteld.
Vergunning van de welstandscommissie is verleend en ook de bouwvergunning laat niet lang meer op zich wachten.
Dus.... het ziet er goed uit.
Moet ook wel, want op 30, 31 mei en 1 juni 2019 staat het Nederlands Kampioenschap inline skaten gepland op de banen in Medemblik en Wervershoof.
Dan moet de nieuwe kantine er wel staan.
Het ziet er naar uit dat de winter (voorlopig) niet terug keert, zodat eind februari mogelijk een begin wordt gemaakt met de sloop van het pand.
Voor vragen mail via de site of naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Radboud toertocht 1963
Op 21 januari 1963, drie dagen na de verschrikkelijke Elfstedentocht welke door Reinier Paping werd gewonnen, trok een groot aantal doorgewinterde schaatsliefhebbers naar Medemblik én Stavoren.
De ijsclub Radboud had tezamen met de collega aan de overzijde van het IJsselmeer de Radboud toertocht georganiseerd. Over zwaar besneeuwde en beijzelde wegen hadden
liefhebbers van deze uitdaging de reis naar Medemblik aanvaard.
Na inschrijving bij het bestuur van de schaatsclub Radboud en een laatste blik op de markante toren van het slot Radboud ging het in noordoostelijke richting, van waaruit een krachtige ijzige wind blies. Op zich geen enkel bezwaar of obstakel voor deze geharde lieden.
De te overbruggen 23 km zou door een gemiddelde toerrijder normaliter bij deze stevige tegenbries in een uur plus wellicht 15 minuten kunnen worden afgelegd. In dit geval deden de meeste rijders er ruim tweeënhalf uur over deze afstand.
Ook het groepje waartoe ik behoorde. Want na ieder glad stuk ijs van tussen de vijftig en de honderd meter moest men trachten een hindernis van tien tot twintig meter van bevroren golven, onderbroken door lage ijsschotsen te overmeesteren. Iedere schaatser weet dat je dat met een flinke wind tegen alleen lopend kunt doen.
Daarna opnieuw even schaatsen, enz., enz. en dat over de gehele afstand. Wat keken we met enorme jaloezie naar de Friezen die in Stavoren waren gestart.
Met de wind in de rug konden zij zo’n flinke vaart maken dat zij op die vreselijke stukken ijs gewoon door te blijven staan deze met een redelijk gemak konden passeren. Eerst halverwege de toer drong het tot ons dat deze ‘luxe situatie’ ook tijdens onze terugtocht zou plaatsvinden.
Eindelijk in Stavoren aangekomen gingen wij net als de andere deelnemers onmiddellijk naar het overvolle café-restaurant ‘Het Vrouwtje van Stavoren’ waar, na een serieuze stempelcontrole, van koffie met koeken en een punch werd genoten.
Na een uur in deze kleine Friese havenstad te hebben verbleven, werd het tijd de schaatsen weer op te pakken. De toer terug naar Medemblik verliep op soepele wijze. De wind, nu in de rug, was nu onze goede metgezel. De honderden ijshobbels werden staande ‘genomen’ terwijl op de gladde stukken ijs krachtige slagen konden worden gemaakt. Een enorm verschil met het krabbelen van de heenweg.
Na ongeveer anderhalf uur op, de schaats arriveerden wij in Medemblik. Na de controle ontvingen wij de echt verdiende medaille.
Na het Elfstedenkruis en de Elfmerentocht stond deze, voor ons in elk geval, op de derde plaats.
Het biertje in een afgeladen en buitengewoon gezellige gelagkamer van een Medembliks café aan een van de havens smaakte ons zeer goed.
Theodore van der Pluijm,
Den Haag 3 februari 2018